اتاق پدرم خیلی خنک است. 
تشکی دارد گرم و نرم.
جان می دهد برای دراز کشیدن و ساعت ها کتاب خواندن.
آن هم کتاب شیرین و با مزه (جام جهانی در جوادیه) من که چندمین بار آن را خوانده ام و حالا ورق ورق شده است.
البته یک چیز حال آدم را می گیرد آن هم وقتی که در اوج خواندن این کتابی که پدر برای استراحت وارد اتاقش می شود.
باید بلند شوی و همین جوری که سرت توی کتاب است اتاق را ترک کنی.
با خواندن یک تیکه از کتاب تو هم درفوتبال شرکت کن
